Βγαίνουν από το δασικό χάρτη και έναντι του δημοσίου αναγνωρίζονται δικαιώματα κυριότητας σε ιδιώτες για καλλιεργούμενες γεωργικές εκτάσεις, με νομοθετική ρύθμιση που περιλαμβάνεται στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος, το οποίο τέθηκε σε δεκαήμερη δημόσια διαβούλευση.
Η νέα νομοθετική ρύθμιση αφορά σε γεωργικώς καλλιεργούμενες εκτάσεις πριν την 1η Ιανουαρίου 1965 που διατηρούν τη χρήση τους έως σήμερα, οι οποίες μεταβιβάστηκαν με πράξεις της Διοίκησης κατά πλήρη κυριότητα σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι οποίοι δεν άσκησαν διακατοχικές πράξεις. Με τη νέα νομοθετική ρύθμιση «τεκμαίρεται ότι ουδέποτε μεταβιβάστηκαν στους ΟΤΑ» και οι συγκεκριμένες γεωργικές εκτάσεις βγαίνουν από τους δασικούς χάρτες και αναγνωρίζονται δικαιώματα κυριότητας στους ιδιώτες ιδιοκτήτες τους.
Πολυάριθμες ιδιοκτησίες σε όλη τη χώρα
Η συνολική έκταση γης, που με τη νέα νομοθετική ρύθμιση βγαίνει από τους δασικούς χάρτες είναι σχετικά μικρής τάξης μεγέθους, σε σχέση με τις εκτάσεις για τις οποίες υπάρχουν ανοιχτά ιδιοκτησιακά θέματα στους Δασικούς Χάρτες λένε οι ίδιοι παράγοντες. Τονίζουν ωστόσο ότι η ρύθμιση δίνει λύση σε πολυάριθμες ιδιοκτησίες, σε περιοχές όλης της χώρας, ιδίως σε Εύβοια, Βόρεια Ελλάδα, Πελοπόννησο κ.α. Στην πλειοψηφία τους αφορούν αγροτικές καλλιεργήσιμες εκτάσεις, που βρίσκονται πλησίον η και εντός δασικών εκτάσεων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως π.χ. στη Βόρεια Εύβοια και σε άλλες περιοχές παράλληλα με τις καλλιέργειες σε αυτές τις εκτάσεις έχουν αναπτυχθεί στην πορεία των χρόνων και οικισμοί.
Η ρίζα του θέματος επι Τουρκοκρατίας
Όπως εξηγούν οι ίδιες πηγές, η ρίζα του θέματος για αυτές τις εκτάσεις γεωργικής καλλιέργειας που έχουν χαρακτηριστεί δασικές και εξ αυτού θεωρούνται και δημόσιες ανάγεται επί Τουρκοκρατίας και στο Οθωμανικό Δίκαιο, που αναγνώριζε στους καλλιεργητές των χωραφιών μόνον νομή και όχι την ψιλή κυριότητα των εκτάσεων. Στα μεταγενέστερα του Οθωμανικού Δικαίου χρόνια το ελληνικό Δημόσιο ως διάδοχός αναγνώρισε το δικαίωμα των γεωργών να καλλιεργούν τη γη τους και απευθείας η μέσω των Δήμων διανεμήθηκαν σε αυτούς. Σε ορισμένες περιπτώσεις έγινε δε ιδιωτική διανομή που ουδέποτε αναγνωρίστηκε. Πράγμα που επιχειρείται να επιλυθεί περί τα 60 χρόνια μετά, με την προωθούμενη νομοθετική ρύθμιση.
Οι εκτάσεις δεν ανήκαν στο Δημόσιο
-«Διευθετείται το ιδιοκτησιακό καθεστώς εκτάσεων που χρησιμοποιούνται για γεωργική χρήση πριν από την 1η Ιανουαρίου 1965 και η χρήση αυτή συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Οι εκτάσεις αυτές περιλήφθηκαν στο περίγραμμα δημοσίων δασών που μεταβιβάστηκαν στην κυριότητα Ο.Τ.Α., οι οποίες όμως δεν θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται καθόσον δεν ανήκαν στο Δημόσιο, αλλά σε ιδιοκτήτες – καλλιεργητές», αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση της νέα νομοθετικής ρύθμισης του ΥΠΕΝ.
Η νομοθετική ρύθμιση
Το πλήρες κείμενο της νέας νομοθετικής ρύθμισης που περιλαμβάνεται στο πολυνομοσχέδιο του ΥΠΕΝ όπως έχει τεθεί στη δημόσια διαβούλευση έχει ως εξής:
-«Εκτάσεις γεωργικώς καλλιεργούμενες πριν από την 1η Ιανουαρίου 1965 – Προσθήκη παρ. 1α στο άρθρο 22 ν. 4061/2012. Στο άρθρο 22 του ν. 4061/2012 (Α’ 66), περί μη προβολής δικαιωμάτων του Δημοσίου, προστίθεται παρ. 1α ως εξής:
«1α. Εκτάσεις γεωργικώς καλλιεργούμενες πριν την 1η Ιανουαρίου 1965, που διατηρούν τη χρήση τους, οι οποίες συμπεριελήφθησαν εντός περιγραμμάτων δημοσίων δασών μεταβιβασθέντων με πράξεις της Διοίκησης κατά πλήρη κυριότητα σε Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.), οι οποίοι δεν άσκησαν διακατοχικές πράξεις, τεκμαίρεται ότι ουδέποτε μεταβιβάστηκαν στους Ο.Τ.Α., διατηρουμένου του δικαιώματος κυριότητας υπέρ των ιδιοκτητών τους.».
Πρόκειται για το άρθρο 28 του νομοσχεδίου, στο Κεφάλαιο Β στις διατάξεις για την ενίσχυση της δασικής προστασίας.
Το link της σχετικής διαβούλευσης: http://www.opengov.gr/minenv/?p=13310
Πηγή: Ecopress