Στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης του σχεδίου νόμου “Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας”, η Πανελλήνια Κίνηση Δασολόγων (ΠΚΔ) υπέβαλε τις προτάσεις της στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κ. Χατζηδάκη.
Για λόγους οικονομίας του κειμένου, όπως αναφέρει στη σχετική επιστολή της, οι προτάσεις αυτές εστιάζουν στα άρθρα 48 και 49.
Αναλυτικότερα:
Προτάσεις της Πανελλήνιας Κίνησης Δασολόγων στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης του σχεδίου νόμου “Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας”.
Α. Σημειώσεις σχετικά με το άρθρο 48: “Ρυθμίσεις για τη διαδικασία ανάρτησης, κύρωσης και αναμόρφωσης των δασικών χαρτών”.
Τέσσερις σημειώσεις:
Α.1 Η Αιτιολογική Έκθεση αναφέρει επί λέξει : “Οι Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΠ.Ε.Α.) αντιμετωπίζουν ένα τεράστιο όγκο υποθέσεων και οι καθυστερήσεις που προκαλούνται στη διεκπεραίωσή τους είναι πολύ μεγάλες και εις βάρος των διοικουμένων.”
Θα πρέπει καταρχάς να γνωρίζετε ότι, ο όγκος των αντιρρήσεων που υποβάλλονται σήμερα κατά την ανάρτηση των δασικών χαρτών, είναι στην πραγματικότητα πάρα πολύ μικρότερος από τον πραγματικό όγκο των αντιρρήσεων που θα είχαν υποβληθεί, αν η διαδικασία ήταν αυτή που είχε αρχικά σχεδιαστεί. Από τη στιγμή που το κόστος εντοπισμού ενός γεωτεμαχίου μετακυλήθηκε στους πολίτες (αντίθετα με τον αρχικό σχεδιασμό), ένας αγρότης που έχει σε μια ορεινή περιοχή 8 διαφορετικά χωράφια και για τα οποία θα πρέπει να πληρώσει από 300 ευρώ για να κάνει εξαρτημένο τοπογραφικό διάγραμμα και με αυτό να υποβάλλει στη συνέχεια αντιρρήσεις, προτιμά να μην κάνει τίποτα, ή το πολύ – πολύ να κάνει για τα 1-2 χωράφια του που εκτιμά ότι έχουν τη μεγαλύτερη αξία.
Επειδή κάνουμε αυτήν τη δουλειά και ερχόμαστε συνεχώς σε επαφή με τους πολίτες, σας διαβεβαιώνουμε ότι, πάρα πολύς κόσμος που έχει χωράφια, τα οποία δηλώνει μάλιστα και στο Ε.9, δεν υποβάλλει αντιρρήσεις.
Είτε γιατί το κόστος όλης αυτής της διαδικασίας (να συντάξει εξαρτημένο τοπογραφικό διάγραμμα, να πληρώσει μετά κάποιον για να του υποβάλλει τις αντιρρήσεις, να πληρώσει μετά κάποιον για να του κάνει έκθεση φωτοερμηνείας κλπ) είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με τη σημερινή αξία των χωραφιών (ειδικά αυτών που δεν παίρνουν καμία επιδότηση), είτε γιατί πιστεύει ότι θα συνεχίσει να τα κατέχει ή να τα καλλιεργεί χωρίς να τον ενοχλήσει ποτέ κανείς στο μέλλον (και κυρίως το κράτος).
Α.2 Στη συνέχεια η Αιτιολογική Έκθεση αναφέρει: “Επιπλέον, η σύνθεση των ΕΠ.Ε.Α. που προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία οδηγεί στην επιλογή των μελών της από μια πολύ περιορισμένη δεξαμενή ανθρώπων (δασολόγων που υπηρετούν στο δημόσιο τομέα), με αποτέλεσμα ο αριθμός τους να είναι κατ’ ανάγκην μικρός και πολλά μέλη να υποχρεώνονται να υπηρετούν ταυτοχρόνως σε περισσότερες από μία επιτροπές”.
Μάλλον πρόκειται για παρεξήγηση ή για άγνοια του ανθρώπου που συνέταξε το κείμενο.
Εάν όπως λέει η Αιτιολογική Έκθεση αποτελούσε πρόβλημα η επιλογή των μελών των ΕΠΕΑ από μια “πολύ περιορισμένη δεξαμενή ανθρώπων (δασολόγων που υπηρετούν στο δημόσιο τομέα)”, μπορείτε πάρα πολύ απλά και εύκολα να διευρύνετε κατακόρυφα το μέγεθος αυτής της δεξαμενής: Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας (ΓΕΩΤΕΕ – Ιούλιος 2018), τα ενεργά εγγεγραμμένα μέλη του που έχουν πτυχίο Δασολογίας, είναι συνολικά 4.217 άτομα, από τα οποία μόνο οι 1.116 είναι Δασολόγοι δημόσιοι υπάλληλοι (σε όλες ανεξαιρέτως τις υπηρεσίες του ελληνικού δημοσίου).
Υπάρχουν δηλαδή αυτή τη στιγμή στη χώρα άλλοι 3.000 τουλάχιστον Δασολόγοι που θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στις ΕΠΕΑ, οπότε η “περιορισμένη δεξαμενή” δεν θα αποτελούσε πλέον πρόβλημα.
Α.3 Τέλος, η Αιτιολογική Έκθεση αναφέρει: “Επίσης, οι Επιτροπές δεν είχαν την κατάλληλη σύνθεση για την αντιμετώπιση των ζητημάτων που αναφύονταν, δεδομένου ότι σε αυτήν δεν περιλαμβανόταν τοπογράφοι μηχανικοί ή άλλες αντίστοιχες ιδιότητες”.
Επειδή προφανώς ο άνθρωπος που συνέταξε αυτό το κείμενο, μάλλον δεν έχει καταλάβει τι ακριβώς δουλειά κάνει και ποιες είναι οι αρμοδιότητες μιας ΕΠΕΑ, σας διευκρινίζουμε τα ακόλουθα:
Σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 4 του άρθρου 15 του Ν. 3889/2020 (“Δικαίωμα αντιρρήσεων”):
“2. Αντιρρήσεις, όσον αφορά τις περιληφθείσες στον αναρτηθέντα δασικό χάρτη δασικές, χορτολιβαδικές και βραχώδεις ή πετρώδεις εκτάσεις, μπορούν να υποβάλουν φυσικά και νομικά πρόσωπα ….. εφόσον επικαλούνται για τη θεμελίωση του εννόμου συμφέροντος τους εμπράγματα ή ενοχικά δικαιώματα στις ανωτέρω εκτάσεις.
4. Με τις αντιρρήσεις προβάλλονται λόγοι που αφορούν αποκλειστικά και μόνο την αμφισβήτηση του χαρακτήρα ή της μορφής των εμφανιζόμενων στον δασικό χάρτη εκτάσεων”.
Δηλαδή, αντιρρήσεις μπορούν να υποβάλλουν μόνο όσοι έχουν έννομο συμφέρον στη συγκεκριμένη έκταση, ενώ το περιεχόμενό τους αφορά αποκλειστικά και μόνον τη μορφή ή τον χαρακτήρα της έκτασης.
Με άλλα λόγια, μια ΕΠΕΑ έχει να κάνει δύο πράγματα:
Πρώτον να πει αν ο υποβάλλων την αντίρρηση έχει ή όχι έννομο συμφέρον στη συγκεκριμένη έκταση και δεύτερον, να αποφασίσει αν η συγκεκριμένη έκταση έχει ή όχι, δασικό ή χορτολιβαδικό χαρακτήρα.
Η πρώτη δουλειά “δικαιολογεί” και την συμμετοχή του Δικηγόρου σε αυτές τις επιτροπές, ο οποίος υποτίθεται ότι κάνει τον έλεγχο του έννομου συμφέροντος. Χωρίς να θέλουμε να δημιουργήσουμε αντιδικία με κανέναν επιστημονικό κλάδο, αν είχατε πάει έστω και σε μία συνεδρίαση ΕΠΕΑ, θα καταλαβαίνατε ότι ο ρόλος τους στη συντριπτική πλειοψηφία αυτών των επιτροπών, είναι στην πραγματικότητα εντελώς διακοσμητικός. Σας το δηλώνουμε μετά λόγου γνώσεως (λόγω της επαγγελματικής μας ενασχόλησης με το συγκεκριμένο αντικείμενο), χωρίς να θέλουμε να κάνουμε κανένα επιπλέον σχόλιο.
Από εκεί και πέρα, η πρόθεση για συμμετοχή τοπογράφου μηχανικού σε μια επιτροπή που κρίνει τον δασικό ή μη χαρακτήρα μιας έκτασης, είναι επιεικώς απαράδεκτη.
Οι ΕΠΕΑ δεν ασχολούνται με τοπογραφικά διαγράμματα, ή με πολεοδομικά ή χωροταξικά ζητήματα, ή με αστικές αναπλάσεις κλπ.
Οι ΕΠΕΑ φωτοερμηνεύουν και κρίνουν με βάση την δασική νομοθεσία αν το είδος και η πυκνότητα της υπάρχουσας βλάστησης εντάσσει ή όχι μια συγκεκριμένη έκταση στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.
Για αυτό και δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να έχει στην σύνθεσή της “τοπογράφο μηχανικό ή άλλες αντίστοιχες ειδικότητες”.
Α.4 Θα θέλαμε τέλος να σας ενημερώσουμε και για το εξής: Η κατάρτιση και ο έλεγχος ενός δασικού χάρτη, είναι δουλειές που γίνονται (και οφείλουν να γίνονται), μόνο από τους Δασολόγους.
Και αυτό προκύπτει από δύο πράγματα:
- Από το με αριθμό 344/2000 Προεδρικό Διάταγμα “Άσκηση του επαγγέλματος του γεωτεχνικού”, και
- Από το άρθρο 2 του Ν. 4412/2016, σύμφωνα με το οποίο μόνον οι Δασολόγοι δικαιούνται να λάβουν μελετητικό πτυχίο στην Κατηγορία 24 “Δασικές μελέτες”, η οποία περιγράφεται ως “διαχείριση δασών και ορεινών βοσκοτόπων, δασοτεχνική διευθέτηση ορεινών λεκανών χειμάρρων, αναδασώσεων, δασικών οδών, δασικών μεταφορικών εγκαταστάσεων και εκτέλεση εργασιών κατάρτισης, διόρθωσης και συμπλήρωσης των δασικών χαρτών και λοιπών εργασιών ως την κύρωσή τους”.
Κανένας άλλος επιστημονικός κλάδος δεν έχει το δικαίωμα, ούτε να συντάξει, ούτε να κρίνει το περιεχόμενο ενός δασικού χάρτη.
Μέχρι σήμερα ανεχθήκαμε τη συμμετοχή των Δικηγόρων στις ΕΠΕΑ, επειδή δεν θέλαμε να κολλήσουμε το έργο της ανάρτησης και της κύρωσης των δασικών χαρτών.
[Στην πραγματικότητα, οι Δικηγόροι θα έπρεπε να συμμετέχουν στις ΕΠΕΑ μόνον συμβουλευτικά, εξετάζοντας απλώς τους τίτλους που προσκομίζει αυτός που υποβάλλει την αντίρρηση, εισηγούμενοι στη συνέχεια στην Επιτροπή αν ο υποβάλλων την αντίρρηση έχει ή όχι έννομο συμφέρον.
Και έπειτα θα έπρεπε να αποχωρούν από την Επιτροπή.
Γιατί πάρα πολύ απλά, δεν γνωρίζουν το δεύτερο αντικείμενο της Επιτροπής]
Αν επιμείνετε όμως να αλλάξετε και το τρίτο μέλος της Επιτροπής και να τοποθετήσετε στην θέση του έναν τοπογράφο μηχανικό, σας δηλώνουμε ότι θα προσφύγουμε άμεσα στο Συμβούλιο της Επικρατείας, προσβάλλοντας την πρώτη – πρώτη απόφαση μιας ΕΠΕΑ με τέτοια σύνθεση.
Με μοναδικό και πρόδηλο επιχείρημα ότι για τον δασικό ή μη χαρακτήρα μιας έκτασης αποφασίζει μια Επιτροπή, τα 2/3α της οποίας είναι παντελώς άσχετοι με το αντικείμενο.
Και επειδή πιστεύουμε ότι πράγματι θέλετε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες, σας δηλώνουμε ότι δεν θα καταθέσουμε μόνον αίτηση ακύρωσης, αλλά και αίτηση αναστολής.
Δεν πρόκειται να αφήσουμε να προχωρήσει καμία τέτοια Επιτροπή, μέχρι να αποφανθεί για το θέμα αυτό το Συμβούλιο της Επικρατείας (όποτε αποφανθεί).
Β. Σημειώσεις σχετικά με το άρθρο 49: “Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων”
Δύο σημειώσεις:
Β.1 Υπενθυμίζεται καταρχάς ότι η σύνθεση των ΕΠΕΑ περιγράφεται διαφορετικά στην αιτιολογική έκθεση (η οποία μιλάει για Δικηγόρο ως πρόεδρο, Δασολόγο, ή Δασοπόνο, ή Γεωπόνο, ή Τοπογράφο ως 2ο μέλος, και Μηχανικό που έχει δικαίωμα υπογραφής τοπογραφικού διαγράμματος ως 3ο μέλος), και διαφορετικά στο σχέδιο νόμου (το οποίο μιλάει για Δικηγόρο ως πρόεδρο, μόνο Δασολόγο του δημοσίου ως 2ο μέλος, και Μηχανικό που έχει δικαίωμα υπογραφής τοπογραφικού διαγράμματος ως 3ο μέλος).
Πέρα από αυτό, σχετικά με την προτεινόμενη σύνθεση των ΕΠΕΑ, ισχύουν τα όσα αναφέρθηκαν στην προηγούμενη ενότητα για το άρθρο 48.
Επιπλέον, για λόγους αμεροληψίας, πιστεύουμε ότι πρέπει να αναφέρεται ρητά στο Νόμο ότι, όλα τα μέλη της Επιτροπής πρέπει να μην προέρχονται από τον Νομό στον οποίο εξετάζονται οι αντιρρήσεις.
Β.2 Για την επίσπευση των αποφάσεων των Επιτροπών, το σχέδιο νόμου θέτει ως ελάχιστο όριο την εξέταση “50 υποθέσεων ανά συνεδρίαση”.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι σε ένα πλήρες οκτάωρο (χωρίς καμία διακοπή) αντιστοιχούν 6,25 υποθέσεις ανά ώρα, ή αλλιώς, 9,6 λεπτά ανά υπόθεση.
Κάτι που είναι πρακτικά ανέφικτο.
Ο χρόνος αυτός δεν αρκεί ούτε για να ακούσει η Επιτροπή τα επιχειρήματα αυτού που υπέβαλε αντίρρηση, ή/και του Τεχνικού του Συμβούλου, ή/και του Δικηγόρου του.
Ούτε καν για να διαβάσει και να καταλάβει η Επιτροπή τα προσκομιζόμενα έγγραφα.
Σημειωτέον δε ότι, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, η Επιτροπή, σε περιπτώσεις που δεν μπορεί να βγάλει άκρη με τις αεροφωτογραφίες, ή σε δύσκολες και περίπλοκες περιπτώσεις, μπορεί να κρίνει ότι πρέπει να κάνει και αυτοψία στην υπό εξέταση έκταση. Κάτι άλλωστε που ζητάνε πολλές φορές οι ίδιοι οι πολίτες που υποβάλλουν τις αντιρρήσεις.
Με τις σημερινές συνθήκες, για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες στις ΕΠΕΑ θα πρέπει να γίνουν τα ακόλουθα:
- Καταρχάς οι Δικηγόροι θα πρέπει να ελέγχουν το έννομο συμφέρον σε συνεργασία με τα επιμέρους ΣΥΑΔΧ, πριν οι φάκελοι φτάσουν στις ΕΠΕΑ. Από εκεί και πέρα δεν έχουν κανέναν άλλο λόγο συμμετοχής στις ΕΠΕΑ.
- Η τριμελής Επιτροπή θα πρέπει να αποτελείται από ένα Δασολόγο δημόσιο υπάλληλο ως πρόεδρο (με αποδεδειγμένη όμως εμπειρία στους χαρακτηρισμούς – όχι γενικά Δασολόγος δημόσιος υπάλληλος), από ένα ιδιώτη Δασολόγο και έναν Γεωπόνο ως μέλη. Η χρησιμότητα του Γεωπόνου έγκειται στο να αξιολογήσει την κάθε εξεταζόμενη έκταση σχετικά με τον αγροτικό ή μη χαρακτήρα της.
- Από τη στιγμή που ορίζεται κάποιος Δασολόγος δημόσιος υπάλληλος ως πρόεδρος μιας ΕΠΕΑ, θα πρέπει να απαλλάσσεται από όλα τα άλλα καθήκοντά του. Αν οι υπάρχοντες Δασολόγοι δημόσιοι υπάλληλοι δεν φτάνουν για να καλύψουν τις ΕΠΕΑ, τότε θα πρέπει να αντικαθίστανται από ιδιώτες Δασολόγους που έχουν αποδεδειγμένη εμπειρία στην κατάρτιση των δασικών χαρτών (κάτι που είναι πολύ εύκολο να επιβεβαιωθεί ακόμη και από την ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ και τις Ομάδες Έργου που συμμετείχαν στην κατάρτιση του κάθε δασικού χάρτη).
- Οι Επιτροπές θα πρέπει να συνεδριάζουν τρεις συνεχόμενες ημέρες. Την πρώτη ημέρα θα βλέπουν μόνοι τους τις υποθέσεις που έχουν να εξετάσουν. Την δεύτερη ημέρα θα δέχονται σε ακρόαση τους πολίτες και τους Τεχνικούς τους Συμβούλους ή/και τους Δικηγόρους τους, και τη τρίτη ημέρα θα οριστικοποιούν τις τελικές τους αποφάσεις.
- Το ΓΕΩΤΕΕ θα πρέπει να αναλάβει να κάνει ένα μητρώο ιδιωτών Δασολόγων και Γεωπόνων, στο οποίο όλοι θα δηλώνουν την εμπειρία τους και τους Νομούς στους οποίους δεν μπορούν να συμμετάσχουν σε Επιτροπές. Αυτό το μητρώο θα αποτελεί την δεξαμενή για όλες τις ΕΠΕΑ της χώρας.
Γ. Κλείνοντας, τρεις γενικότερες σημειώσεις:
Γ.1 Επειδή κάτι ακούστηκε για “δασολογικό φονταμενταλισμό”, σας υπενθυμίζουμε ότι στο Υπουργείο σας λειτουργούν και άλλες Επιτροπές.
Για παράδειγμα, σε κάθε Περιφερειακή Ενότητα λειτουργούν τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής (Σ.Α.) τα οποία είναι αρμόδια να γνωμοδοτούν επί των αρχιτεκτονικών μελετών, και για τα οποία, μόλις τον προηγούμενο μήνα εκδώσατε “Τεύχος Οδηγιών” (ΦΕΚ 313/Β/06.02.2020).
Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 8 του Ν.4495/2017:
“Τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής είναι πενταμελή και αποτελούνται από:
α) Έναν (1) αρχιτέκτονα μηχανικό, υπάλληλο του τμήματος Παρατηρητηρίου Δομημένου Περιβάλλοντος, ως Πρόεδρο, με τον αναπληρωτή του. Αν δεν υπάρχει υπάλληλος με τέτοια ιδιότητα, ως Πρόεδρος του Σ.Α. μπορεί να οριστεί υπάλληλος της περιφερειακής ενότητας ή άλλου φορέα του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που έχει ειδικότητα αρχιτέκτονα.
β) Έναν (1) αρχιτέκτονα – μηχανικό της οικείας Υπηρεσίας Δόμησης (ΥΔΟΜ), με τον αναπληρωτή του.
γ) Έναν (1) αρχιτέκτονα μηχανικό, που υποδεικνύεται, με τον αναπληρωτή του, από τον Σύλλογο Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών – Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων (Σ.Α.Δ.Α.Σ.- Π.Ε.Α.), ο οποίος πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 9.
δ) Δύο (2) αρχιτέκτονες μηχανικούς, που υποδεικνύονται από το Τ.Ε.Ε. με τους αναπληρωτές τους, οι οποίοι πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 9″.
Δηλαδή, για να αντιμετωπίσετε θέματα αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, το Υπουργείο σας συγκρότησε μια Επιτροπή από 5 Αρχιτέκτονες, εκ των οποίων, οι δύο είναι δημόσιοι υπάλληλοι και οι άλλοι τρεις ιδιώτες.
Είναι “αρχιτεκτονικός φονταμενταλισμός” αυτό;
Είναι παράλογο να συγκροτείται μια Επιτροπή από Αρχιτέκτονες για να συσκεφτούν και να αποφασίσουν πάνω σε θέματα αρχιτεκτονικής;
Αν αυτό δεν είναι παράλογο, γιατί είναι παράλογο να γίνει μια Επιτροπή από Δασολόγους για να κρίνει τις αντιρρήσεις που υποβάλλονται σε ένα αμιγώς δασολογικό αντικείμενο, όπως είναι οι δασικοί χάρτες;
Γ.2 Ένα πράγμα που οπωσδήποτε έπρεπε να αντιμετωπίσει το σχέδιο νόμου (και δεν αντιμετωπίζει), είναι τα κόστη των εκτός έδρας μετακινήσεων των μελών των ΕΠΕΑ.
Ειδικά το καλοκαίρι και ειδικά στις τουριστικές περιοχές, οι δημόσιοι υπάλληλοι αναγκάζονται στην ουσία να χρηματοδοτούν από μόνοι τους τις μετακινήσεις τους.
Αντί να βάζετε λοιπόν όριο υποθέσεων για να πάρουν τα λεφτά τους, καλύτερα να τους βοηθήσετε πρώτα να πηγαίνουν στις Επιτροπές, χωρίς να ξοδεύουν από τα δικά τους χρήματα.
Γ.3 Όλη αυτή η λογική της υποτιθέμενης επιτάχυνσης που ευαγγελίζεται το σχέδιο νόμου, το μόνο που θα κάνει στην πραγματικότητα είναι να επιδεινώσει τις κακές κρίσεις των ΕΠΕΑ.
Στην προσπάθεια του να φτάσουν σε έναν συγκεκριμένο αριθμό υποθέσεων ανά μήνα, αυτό που πρακτικά τους ωθείτε να κάνουν, είναι να μην εξετάζουν καθόλου τις αντιρρήσεις. Δηλαδή να μην κάνουν την δουλειά τους.
Άλλωστε, είναι πολύ πιο εύκολο για μια Επιτροπή να απορρίψει κατευθείαν μια αντίρρηση, από το να την δεχτεί, ή ακόμη χειρότερα, από το να την δεχτεί εν μέρει και να πρέπει μετά να αλλάξει συντεταγμένες πολυγώνων κλπ.
Και δυστυχώς τα πράγματα μερικές φορές είναι ακόμη χειρότερα, γιατί, λόγω φόρτου εργασίας ή άλλων λόγων, μερικά Τμήματα Δασικών Χαρτογραφήσεων δεν ασχολούνται ουσιαστικά με τις εισηγήσεις που θα έπρεπε να κάνουν για την κάθε αντίρρηση που υποβάλλεται.
Επειδή λοιπόν πιστεύουμε ότι δεν θέλετε να μην κάνουν σωστά την δουλειά τους οι ΕΠΕΑ, σας ζητάμε να φύγει οπωσδήποτε αυτό το όριο των 200 υποθέσεων ανά μήνα.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Πηγή: dasarxeio.com on 12/3/2020